
Pek muhterem, merhum Mehmed Akif Ersoy‘un yine “pek değerli, tek kitabı” Safahat şu mısralarla başlar:
Evladım Mehmed Ali’ye yadigâr-i vedâdımdır.
Bana sor sevgili kâri ; sana ben söyleyeyim,
Ne hüviyyette şu karşında duran eş’ârım;
Bir yığın söz ki, samîmiyyeti ancak hüneri;
Ne tasannu’ bilirim, çünkü, ne san’atkârım.
Şi’r için “göz yaşı” derler; onu bilmem, yalnız,
Aczimin giryesidir bence bütün âsârım!
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!
Oku, şâyed sana bir hisli yürek lâzımsa;
Oku, zîrâ onu yazdım iki söz yazdımsa.
Biz de bu güzel şiirle tekrar “merhaba” diyoruz sizlere.
Rabbim anlayanlardan etsin hocam ... dua ile...
Amin, inşaallah ağyar, teşekkürler.